Trądzik pospolity to choroba dość powszechnie występująca u osób w wieku młodzieńczym. Badania pokazują, że nawet 85% osób poniżej 20 roku życia ma problemy trądzikowe ze skórą. Jednak przekroczenie wieku 20 lat, nie daje gwarancji na pożegnanie problemu. Trądzik może mieć także postać dorosłą i dotyczyć osób do 30, 40, a nawet 50 roku życia. Występuje także u noworodków i niemowląt na skutek działania hormonów odmatczynych. Ocenia się, że częściej problemy dotyczą mężczyzn. To oni z reguły borykają się także z większym nasileniem problemu chorobowego.

Trądzik pospolity cechuje się występowaniem zaskórników, grudek, krost, torbieli zapalnych, pseudocyst, guzków. Przyczyną stanu chorobowego jest nadmierna produkcja łoju i powstawanie mikrozaskórników. Dochodzi do blokowania aparatu włosowo-łojowego, rozwoju stanu zapalnego. Przewodu gruczołów zasiedlane są przez bakterie Propionibacterium acnes, którę są przyczyną dalszych zmian zapalnych. Zaskórniki występujące w przebiegu trądziku mogą być otwarte lub zamknięte.

Zmiany chorobowe lokalizują się przede wszystkim na twarzy, szyi, klatce piersiowej, plecach, ramionach, ale czasem też w nietypowych lokalizacjach jak skóra owłosione głowy czy pośladki.

Ważną rolę w rozwoju zmian chorobowych mają predyspozycje genetyczne, poziom hormonów androgenowych, ale także nieprawidłowa pielęgnacja, tłuste, komedogenne kosmetyki, palenie tytoniu,  stres psychiczny czy dieta. Nie jest to choroba infekcyjna, ale często towarzyszy jej nadkażenie bakteryjne.

Wyróżniamy kilka postaci trądziku

- grudkowo – krostkowy

- zaskórnikowy

- ropowiczy

- skupiony –

- trądzik bliznowcowy

- trądzik z ciężkimi objawami ogólnymi

Wsród innych postaci wyróżniamy

- trądzik kosmetyczny

- trądzik zawodowy

- trądzik polekowy

- trądzik niemowlęcy

W razie wystąpienia problemu najlepiej zgłosić się do dermatologa. Zmiany nie powinny być wyciskane, ponieważ zwiększa to ryzyko infekcji. Należy pamiętać o tym by skóra byłą prawidłowo pielęgnowana. W użyciu powinny się znaleźć odpowiednie żele do mycia. Skóra powinna być oczyszczona rano i wieczorem. Dodatkowo można stosować peelingi ziarniste, enzymatyczne. Ważną funkcję pełni także nawilżanie skóry odpowiednimi, niekomedogennymi preparatami. Jeśli pomimo tak prawidłowo wykonywanej pielęgnacji zmian skórnych przybywa niezbędne jest leczenie.

Dermatolog stawia rozpoznanie na podstawie charakterystycznego obrazu klinicznego zmian. Ocenia ich nasilenie i dopiera konieczne do zastosowania leczenie. W pierwszym rzucie włączane są odpowiednie preparaty zewnętrzne zawierające nadtlenek benzoilu, kwas azaleinowy, retinoidy zewnętrzne czy antybiotyki. Jeżeli postać choroby ma większe nasilenie rekomenduje się stosowanie antybiotyków doustnych – głównie z grupy tetracyklin. W najcięższych postaciach, lub tych długo niepoddających się leczeniu stosuje się retinoidy doustne – izotretinoinę. Leczenie to jest dość długie, zależne od masy ciała pacjenta, a także obciążające dla organizmu. Nie mniej jednak skuteczność jest ogromna – 75-85% pacjentów jest wyleczona z trądziku po jednorazowej kuracji tym lekiem. Wymaga on stosowania antykoncepcji u kobiet ze względu na teratogenność. Hormonoterapia u kobiet jest też często stosowana w przebiegu trądziku zależnego od androgenów u kobiet. Tutaj zastosowanie mają preparaty obniżające ich poziom. Wspomagająco może służyć suplementacja witaminami z grupy B, witaminą PP czy C.

Ważne jest aby prowadzący dermatolog ustalił tło chorobowe, zlecił odpowiednie badania i zaordynował kurację leczniczą. Trzeba pamiętać, że leczenie jest długotrwałe, wymaga regularnego stosowania preparatów, cierpliwości i współpracy pacjenta.

Po zakończeniu leczenia należy w stały sposób oczyszczać i nawilżać skórę. Preparaty do tego stosowane nie powinny jej podrażniać, zaleca się kremy o delikatnym, nietłustym podłożu. Jeżeli po przebytej chorobie na skórze widnieją ślady takie jak blizny, przebarwienia możliwe jest stosowanie metod z zakresu medycyny estetyczne. Najbardziej powszechne to peelingi chemiczne, zabiegi z użyciem dermapena czy laser frakcyjny, mezoterapia z użyciem osocza bogatopłytkowego.